Het Vlaams Belang wil schoolverzuim strenger opvolgen. Vandaag wordt de schooltoeslag in theorie teruggevorderd wanneer een leerling twee opeenvolgende schooljaren 30 of meer halve dagen problematisch afwezig was. Maar in de praktijk blijkt dit niet altijd vlot te verlopen. De afgelopen 5 schooljaren werd gemiddeld 44% van deze toeslagen niet teruggeëist, zo blijkt uit het antwoord van minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) op een schriftelijke vraag van Vlaams Parlementslid Kristof Slagmulder (Vlaams Belang). “De terugvordering moet efficiënter én de regels hieromtrent moeten strikter.”

Naast preventie en begeleidende trajecten bestaat de bestrijding van hardnekkig spijbelen ook uit sanctiemiddelen zoals het terugvorderen van de schooltoeslag. Maar uit nieuwe cijfers blijkt dat de af gelopen 5 schooljaren gemiddeld 44 procent van de schooltoeslagen van hardnekkige spijbelaars in het secundair onderwijs niet teruggevorderd werd. Het gemiddeld bedrag van een schooltoeslag voor een leerling in het secundair onderwijs bedraagt 732 euro.

“Terugvordering moet efficiënter zodat hardnekkige spijbelaars beseffen dat het geld van de Vlaamse gemeenschap geen vrijblijvend cadeau is”

Ieder jaar ontspringen zo ongeveer 1.500 problematische spijbelaars de dans en ondervinden ze geen financiële gevolgen van hun nalatig gedrag. “Dit kost natuurlijk ook geld aan de belastingbetaler, want in de meeste gevallen is een schooltoelage voor hardnekkige spijbelaars weggesmeten geld gezien een grote meerderheid onder hen geen diploma haalt”, verklaart Slagmulder. Uitgerekend loopt Vlaanderen hier dus zo’n 1,05 miljoen euro mis. “Dat is zeer zuur voor gezinnen die ondanks een beperkt inkomen net geen recht hebben op een schooltoeslag of voor wie de toeslag niet genoeg is om rond te komen met alle studiekosten.”

Ook moet de Vlaamse regering de huidige opvorderingsregels strenger maken. “Twee opeenvolgende schooljaren problematische afwezigheid als voorwaardetermijn is best lang. Dit betekent dat leerlingen die ‘slechts’ een schooljaar structureel afwezig zijn ongemoeid worden gelaten. Dit heeft tot gevolg dat een leerling die in de derde graad secundair onderwijs zit en binnen afzienbare tijd achttien wordt, eigenlijk amper iets te vrezen heeft”, besluit Slagmulder. “Hoe fijner de mazen in het net, hoe meer vissen je vangt.”